У г. Маларыце Брэсцкай вобласці аптэка была ўжо ў канцы ХІХ ст. У 1897 г. у Маларыце пражывала 1275 чалавек, было 203 двары, сельскае народнае вучылішча, дзве лесапільні, шпалапрапітачны і цагляны заводы, млын і аптэка.

У час Першай сусветнай вайны на асаблівым рахунку знаходзіліся лекавыя і медыцынскія прэпараты, між тым, некаторыя аптэкары прадавалі іх насельніцтву. Урачэбны інспектар Гродзенскага губернскага ўпраўлення 14 лютага 1915 г. даслаў Брэсцкаму павятоваму спраўніку дэпешу: «Урачэбнае аддзяленне просіць вас высветліць, хто ў гэты момант кіруе сельскай аптэкай у вёсцы Маларыта і, калі кіраўніка няма, неабходна абавязаць уладальніка аптэкі спыніць водпуск лекавых сродкаў без рэцэптаў лекараў і практыкуючых асоб».

У сярэднія вякі Магдэбургскае права давала гарадам прывілей на продаж “зёлак”.